Πέμπτη 7 Μαΐου 2015

Ο Μάνος Πυροβολάκης μας εξηγεί γιατί οι Ηπειρώτες και οι Κρητικοί μοιάζουν

Με αφορμή τον εορτασμό των 4 χρόνων ύπαρξης του café ΚΑΠΛΑΝΕΙΟ βρέθηκε στα Γιάννενα ο Μάνος Πυροβολάκης, ο σημαντικότερος ίσως εκφραστής της γενιάς του. Ο Μίλτος Γήτας βρέθηκε εκεί λίγο πριν ανέβει στην σκηνή να τραγουδήσει και συζήτησε μαζί του για τα επιτυχημένα τραγούδια του, την Eurovision και τα ριάλιτι show. Ευχάριστος και πάντα φιλικός ο Μάνος δεν αρνήθηκε τη συζήτηση μαζί μου και  ταυτόχρονα μοίρασε αρκετά αυτόγραφα στους θαυμαστές του που τον πλησίαζαν να του μιλήσουν.



Πρώτη φορά τραγουδάτε στην πόλη μας ή έχετε ξαναέρθει;
Όχι δεν είναι η πρώτη φορά, έχω ξανατραγουδήσει το 1998 σε κάποιον μικρό και ζεστό χώρο μαζί με τα Κινούμενα Σχέδια, το συγκρότημα που συνεργαζόμουν τότε.

Μια ερώτηση πολύ συχνή φαντάζομαι, πως εμπνευστήκατε το τραγούδι «Στης εκκλησιάς την πόρτα»;
Το τραγούδι αυτό είναι προφητικό. Το γράψαμε με το φίλο μου τον Γιάννη Στίγκα, με τον οποίο είμαστε στιχουργικό ντουέτο, για όλα αυτά που μπορούν να κάνουν έναν άνθρωπο να αλλάξει γνώμη λίγο πριν τον γάμο. Αυτό νομίζω πως είναι ανθρώπινο και συμβαίνει. Εμείς προσπαθήσαμε να το διακομοδήσουμε και λίγο γιατί έτσι είναι η ζωή, όλα μπορούν να γίνουν.

Μετά από αυτή τη μεγάλη επιτυχία  τι έχει αλλάξει στη ζωή σας;
Ουσιαστικά τίποτα. Απλά πλέον έχω λιγότερο ελεύθερο χρόνο και χτυπάει συνέχεια το κινητό μου. Εγώ δεν κάνω κάτι διαφορετικό από πριν, συνεχίζω να προσπαθώ να γίνομαι καλύτερος μουσικός, τραγουδιστής και να θέλω να γράψω καλύτερα τραγούδια.

Τα τραγούδια σας είναι αυτοβιογραφικά;
Όχι πάντα. Μερικές φορές μπορεί να είναι μια ιστορία που έχεις ακούσει και την περιγράφεις με το δικό σου τρόπο ή κάτι φανταστικό.

Θα μου πείτε δύο λόγια για τα πρώτα σας βήματα με τα Κινούμενα Σχέδια;
Με τα Κινούμενα Σχέδια ξεκινήσαμε το 1998 κι ενώ είχαμε μια πολύ καλή συνεργασία στο studio, στο live είχαμε πάρα πολλά προβλήματα. Επειδή είχαμε πολλά ήδη μουσικής σαν προσωπικές καταβολές, στην σκηνή δε μπορούσαμε να τα αποδώσουμε όπως εμείς θέλαμε. Έτσι πήραμε από κοινού την απόφαση να σταματήσουμε την συνεργασία μας.

Ποιος ήταν εκείνος που σας βοήθησε στα πρώτα σας βήματα;
Νομίζω ότι τα πρώτα μου βήματα έχουν να κάνουν με τη δουλειά δύο ανθρώπων…εμένα και του Γιάννη του Στίγκα. Είμαστε οι άνθρωποι που τρέχαμε με τα demo στις εταιρίες όλη μέρα, που ουσιαστικά παρακαλούσαμε να μας ακούσουν. Ψάχναμε να βρούμε μια άκρη. Απ’ τη στιγμή που έγινε ο δίσκος μπορώ να πω ότι υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που βοήθησαν όπως ο Νίκος Ζιώγαλας, η Αναστασία Μουτσάτσου που παίζαμε μαζί τον πρώτο καιρό και φυσικά ο Νίκος Πορτοκάλογλου που είναι κομβικό σημείο στην καριέρα μου.  

Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον καλλιτέχνη της επαρχίας να συμμετέχει στα μουσικά δρώμενα της Αθήνας;
Είναι αρκετά δύσκολο. Να φανταστείς ότι κι εγώ που είμαι μεγαλωμένος στην Αθήνα και στα Δυτικά Προάστια ενώ η καταγωγή μου είναι από την Κρήτη, όλη μέρα έτρεχα στις δισκογραφικές για να ακούσουν τη δουλειά μου. Νομίζω ότι είναι δύσκολα για ένα παιδί από την επαρχία να κάνει κάτι σε σχέση με ένα παιδί της Αθήνας. Σίγουρα θέλει θράσος και επιμονή αλλά προσοχή  να μη μετατραπεί όλο αυτό σε εμμονή. 

Γίνεται σήμερα να συνδυαστεί η παραδοσιακή μουσική με τα σύγχρονα και μοντέρνα τραγούδια της εποχής μας;
Εγώ το πιστεύω αυτό. Πιστεύω στον συνδυασμό αυτό. Νομίζω ότι αξίζει τουλάχιστον τον κόπο να το ψάξεις

Εσείς περιμένατε να έχουν τόσο επιτυχία τα τραγούδια σας με την συμμετοχή της λύρας;
Για να είμαι ειλικρινής περίμενα πως σ’ ένα συγκεκριμένο κοινό θα άρεσε πολύ ο συνδυασμός αυτός και θα αγόραζε το cd αλλά ότι θα παίζετε τόσο πολύ στα ραδιόφωνα και θα πηγαίνει ο δίσκος να γίνει χρυσός δε το περίμενα. Ούτε πως θα αρέσει σε κάθε ηλικία και με διαφορετικά ακούσματα, όχι αυτό δεν το περίμενα. 

Ποια είναι η γνώμη σας για το τραγούδι της Παπαρίζου στην Eurovision που είχε την παραδοσιακή λύρα και τελικά νίκησε;
Κοίτα το τραγούδι ήταν ωραίο και πήγε πολύ καλά. Εγώ προσωπικά δεν ακούω τέτοιου είδους μουσική. Αν και τα τελευταία χρόνια και ειδικά από πέρυσι με το τραγούδι των Σέρβων που μου άρεσε και φέτος της Μάλτας κατάλαβα πως κι εκεί δεν υπάρχουν στεγανά. Ο καθένας μπορεί να πάει με ότι τραγούδι θέλει. Η Έλενα το τραγούδι και η σκηνική παρουσία ήταν μια χαρά. Επίσης χαρά μου ήταν που ο λυράρης που έπαιξε στο τραγούδι ήταν μαθητής μου. 

Εσείς θα παίρνατε ποτέ μέρος στη Eurovision;
Αν με ρώταγες πριν δύο χρόνια θα σου έλεγα κάθετα όχι, τώρα όμως αν υπήρχε τραγούδι που θα υποστήριζε εμένα και την Eurovision νομίζω πως  θα το σκεφτόμουνα σοβαρά.

Πως ήταν η εμπειρία με τη συμμετοχή σας στη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων με την Ελευθερία Αρβανιτάκη;
Κοίτα το καλό ήταν ότι δε συμμετείχα στη Λήξη των Ολυμπιακών με κάτι που δε μου άρεσε. Έπαιζα εγώ λύρα, τραγουδούσε η Ελευθερία, το τραγούδι ήταν του Νίκου Πορτοκάλογλου. Το πλαίσιο ήταν πολύ ασφαλές και καλλιτεχνικό. Αν ήταν να συμμετέχω με κάτι που δεν ήμουν εγώ δε θα μου άρεσε.

Αυτή ήταν και η πιο σημαντική στιγμή στην πορεία σας μέχρι σήμερα ή υπάρχει και κάποια άλλη;
Ναι σαν μουσικός αυτή ήταν η πιο σημαντική στιγμή για μένα. Άλλη μια σημαντική στιγμή όμως ήταν και η συνεργασία μου με τον Βαγγέλη Παπαθανασίου το 1997 στην έναρξη του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Στίβου Πιστεύω όμως και στις καθημερινές-σημαντικές στιγμές. Σημαντικό είναι για παράδειγμα για έναν μουσικό όταν σε κάποιο live πιάσει την απόδοση που θέλει ή διασκεδάσει μαζί του ο κόσμος. Ναι, κι αυτά είναι σημαντικές στιγμές. Οι μεγάλες χαρές στη μουσική νομίζω πως έρχονται απ’ τα μικρά πράγματα κι όχι απ’ τα μεγάλα. Ουσία έχει η μουσική να είναι μεγάλη κι όχι η στιγμή.

Η γνώμη σας για το Fame Story και τα παιδιά που βγαίνουν από εκεί;
Υπάρχει κάτι αρνητικό σε όλο αυτό, Η δισκογραφία τον τελευταίο καιρό έχει γεμίσει με αυτά τα παιδιά κι αυτό είναι λίγο άδικο για κάποιους άλλους. Εγώ γενικά είμαι κατά στο να βάζεις ανθρώπους μέσα σ’ ένα σπίτι με κάμερες. Απ’ την άλλη όμως δε μπορώ να πω πως και όσοι πάνε εκεί δεν έχουν καλή φωνή. Υπάρχουν παιδιά με καλές φωνές που βγήκαν από εκεί. Απλά το θέμα είναι πως θα το κυνηγήσουν από μόνοι τους μετά και τι καριέρα θα κάνουν.

Θα κλεινόσασταν ποτέ σ’ ένα σπίτι-ριάλιτι;
Όχι ποτέ. Το θεωρώ πολύ αντικοινωνικό όλο αυτό.

Αυτή τη στιγμή εμφανίζεστε σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο ή κάνετε βόλτες στην Ελλάδα;
Αυτή τη στιγμή είμαι με πολύ δουλειά στο studio και απλά ξεφεύγω με κάποιες λίγες εμφανίσεις.Επίσης συνεργάζομαι σ’ ένα σχήμα με τον Γιάννη Κότσιρα και τη Ραλία. 

Με ποιον θα θέλατε να συνεργαστείτε και δεν έχει γίνει ακόμη;
Νομίζω πως είναι πάρα πολλοί ακόμη αυτοί με τους οποίους θα ήθελα να συνεργαστώ. Η ζωή είναι μπροστά ακόμα. Μου αρέσει πολύ ο Μανώλης Φάμελλος, ο Φοίβος Δεληβοριάς και γενικότερα με νέα παιδιά-τραγουδοποιούς θα ήθελα να συνεργαστώ στο μέλλον. 

Τον ελεύθερο χρόνο σας, αν υπάρχει βέβαια, τι μουσική προτιμάτε να ακούτε;
Γενικά είμαι λίγο περίεργος με τα ακούσματα μου…μπορεί να ακούω Κρητική μουσική κι απ’ την άλλη να μου αρέσει κι Eminem. Αναλόγως τη φάση που βρίσκομαι.

Τι κοινό έχουν οι Κρητικοί με τους Ηπειρώτες;
Είναι η  κοινή αγάπη που έχουμε και οι δύο για την παραδοσιακή μουσική. Ξέρεις τώρα… τσίπουρο εσείς, ρακί εμείς. Κλαρίνο εσείς, λύρα εμείς. Έχουμε πολλά κοινά στοιχεία.

Υπάρχει κάποιος λόγος που ίσως μελλοντικά θα σας έκανε να σταματήστε να παίζετε μουσική;
Δε νομίζω πως θα υπάρξει τέτοιος λόγος. Αυτό έχω επιλέξει να κάνω οπότε θα συνεχίσω μέχρι εκεί που με πάει.

Ποια είναι τα σχέδια και οι προσδοκίες σας για το μέλλον;
Ετοιμάζω ένα CD για τα Χριστούγεννα με κάποια bonus tracks και remix παλιότερων τραγουδιών μου και ίσως και κάποιων καινούργιων τραγουδιών. Όσον αφορά για τις προσδοκίες θέλω να μπορώ να συνεχίσω να γράφω ωραία τραγούδια και να κάνω ωραία live. Ο στόχος είναι να γίνομαι καλύτερος εγώ για να μπορώ να κάνω και πιο ωραία πράγματα για τον κόσμο. Αυτό ξέρεις το εκπέμπει ο καλλιτέχνης στους άλλους.

Σας ευχαριστώ πολύ, καλή επιτυχία σ’ ότι κάνετε.
Κι εγώ ευχαριστώ. Να είσαι καλά.

Συνέντευξη: Μίλτος Γήτας 
(Φθινόπωρο 2005)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου