Η γνωστή Κύπρια τραγουδίστρια δίνει μια αποκλειστική συνέντευξη στον δημοσιογράφο Μίλτο Γήτα και μιλάει για τα πρώτα της βήματα στη δισκογραφία, τους ανθρώπους που την στήριξαν ώστε να πάρει σημαντικές αποφάσεις αλλά και για τα λάθη που δείχνει μεγαλύτερη επιείκεια.
Πότε θυμάστε τον εαυτό σου να τραγουδάει για πρώτη φορά;
Ήμουν από μικρή λάτρης της τέχνης και της έκφρασης της, χωρίς να συνειδητοποιήσω πως αυτό θα με οδηγούσε μετέπειτα στη σκηνή επαγγελματικά. Τραγουδούσα σε σχολικές γιορτές, σε χορωδίες , ακόμα και για διασκέδαση στο σπίτι με κόσμο, πράγμα που συνηθιζόταν στο σπίτι μου μετά από φαγοπότι. Θυμάμαι που έπαιρνα ένα γουδοχέρι για μικρόφωνο και έδινα παράσταση μπροστά στη μητέρα μου και τις φίλες της. Δεν έβλεπα το τραγούδι ως επάγγελμα και ήμουν πιο ανέμελη και αυθόρμητη. Αργότερα όταν αυτό έγινε η επαγγελματική μου δραστηριότητα κάθε καινούρια εμφάνιση την ακολουθούσε και η ανάλογη αγωνία για το αποτέλεσμα. Κάθε καινούριο είναι σαν πρώτη φορά, παρόλα αυτά, πρώτη φορά σε κοινό ως τραγουδίστρια ήταν το Μάρτιο του 1991 μαθήτρια ακόμα σε μια μπουάτ της Λεμεσού, την πόλη που γεννήθηκα στην Κύπρο.
Ποια ήταν τα πρώτα σας βήματα στη δισκογραφία;
Έκανα σημαντικές για μένα συμμετοχές δισκογραφικά από το 1994 χρονιά που ήρθα στην Ελλάδα, μέχρι και το 2000 όπου έκανα το πρώτο μου cd με τίτλο «Των ματιών σου η καλημέρα». Αυτή η δουλειά ήταν ένα καλωσόρισμα των μεγαλύτερων μου συναδέλφων στο χώρο της δισκογραφίας και μια γενικότερη αποδοχή και αναγνώριση από δημιουργούς με τους οποίους συνεργάστηκα και εκτιμούσα.
Πόσο εύκολη ή δύσκολη ήταν η απόφαση να έρθετε μόνιμα στην Ελλάδα;
Κάθε αρχή και δύσκολη, ειδικά όταν πρόκειται να ενταχθείς σε ένα καινούριο σύστημα, άγνωστη μεταξύ αγνώστων. Ήμουν όμως πολύ νέα και ρομαντική και τα έβλεπα όλα με αισιοδοξία. Μάζεψα ότι είχα, που δεν ήταν και πολλά, και ήρθα γεμάτη δίψα για ζωή και μάθηση. Πιστεύω πως όταν θέλεις κάτι γίνεται, και αν δεν είσαι τεμπέλης και φυγόπονος θα πετύχεις το στόχο σου, φτάνει να έχεις έναν!
Ποιοι άνθρωποι συντέλεσαν σε αυτό το γεγονός και σας στήριξαν σε αυτή σας την απόφαση;
Στήριγμα και αγάπη είχα πάντα από τη μητέρα μου. Ακόμα και αν διαφωνεί πολλές φορές με τις αποφάσεις μου, είναι πάντα δίπλα μου και συμπάσχει ως μάνα και ως καλή φίλη.
Με τις δισκογραφικές εταιρείες πως είναι τα πράγματα; Στηρίζουν τους νέους καλλιτέχνες;
Νομίζω πως οι εταιρίες κάνουν ότι μπορούν να κρατηθούν στη ζωή και να συνεχίσουν να παράγουν και να πουλούν. Όλα αλλάζουν με γοργούς ρυθμούς. Είμαστε πια τόσοι πολλοί οι αποκαλούμενοι καλλιτέχνες και άλλοι τόσοι οι αποκαλούμενοι τραγουδιστές, που και οι εταιρίες έχουν χάσει το λογαριασμό. Υπάρχει υπερπροσφορά σε μια αγορά προβληματική που δεν πωλούνται εύκολα τα cds, γιατί ο κόσμος δεν έχει τα βασικά για να ζήσει. Παρόλα όμως τα προβλήματα της κάθε εποχής, πιστεύω πως πάντα θα γεννιούνται αξιόλογοι καλλιτέχνες και πάντα θα υπάρχουν αυτοί που θα τους το αναγνωρίζουν. Παραδείγματα τέτοια νέων ατόμων στο χώρο βλέπουμε και σήμερα με την υποστήριξη των εταιριών και αυτό είναι πολύ αισιόδοξο.
Σας ενοχλεί όταν η προσωπική σας ζωή κάποιες φορές απασχολεί περισσότερο τον κόσμο από ότι τα τραγούδια σας;
Με ενοχλεί οτιδήποτε αδιάκριτο, αγενές και ανήθικο. Επέλεξα ένα επάγγελμα που δυστυχώς καμιά φορά με τη δημοφιλία και αναγνωρισιμότητα που τυχόν αποκτάς, γίνεσαι στόχος για σχόλια. Εστιάζω στη μουσική μου, στην ψυχή μου, στις πράξεις μου και προσπαθώ να δικαιολογήσω ότι με στεναχωρεί. Δεν μπορείς να αλλάξεις τις συνήθειες των ανθρώπων και της αγοράς, αλλά μπορείς να αλλάξεις τον τρόπο που το αναλύεις και το βαθμό που σε επηρεάζει.
Σε ποια ανθρώπινα λάθη δείχνετε μεγαλύτερη επιείκεια;
Σε αυτά που κάνεις για πρώτη φορά ίσως. Η μέχρι τώρα εμπειρία ζωής μου, μου απέδειξε πως είμαι ανεκτική και συζητήσιμη, με μεγάλη αντοχή και υπομονή. Όλοι κάνουμε λάθη ανεξαιρέτως. Άλλοι περισσότερα και άλλοι λιγότερα αναλόγως του χαρακτήρα μας. Αν καταλάβουμε το γιατί τα κάνουμε, είναι ένα σημαντικό βήμα για να τα κατανοήσουμε, και να μην τα επαναλάβουμε. Το λάθος στην επανάληψη δεν είναι πια λάθος αλλά κακή συνήθεια και ένδειξη του ακαλλιέργητου χαρακτήρα και συνεπώς του μυαλού μας.
Τι θα συμβουλεύατε ένα νέο παιδί που έχει όνειρο τη δισκογραφία;
Να ακολουθήσει το όνειρό του ακούγοντας μόνο την καρδιά του και όχι ότι του λέει ο καθένας, γνώστης και μη, γιατί έτσι θα μπερδευτεί και θα χάσει το δρόμο του. Να ξέρει τι θέλει και γιατί , να έχει υπομονή και να μάθει να σηκώνεται κάθε φορά που θα πέφτει.
Πως φαντάζεστε τη ζωή σας μετά από δέκα χρόνια; Με ακόμη πιο πολλές επιτυχίες ή με οικογένεια;
Δεν κάνω σχέδια μακροπρόθεσμα. Δεν υπάρχει για μένα τίποτα πιο σημαντικό από τη ζωή που ζω τώρα και ότι ένιωσα μέχρι σήμερα. Ότι είναι να συμβεί στο όποιο μέλλον, καλώς να ορίσει, κι εγώ θα το αγκαλιάσω και θα το ζήσω όσο καλύτερα μπορώ.
Συνέντευξη: Μίλτος Γήτας
(5/3/2012)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου